nubes que caen

de como o 23 de setembro do oitenta e catro
varrín toda a casa e alimentei as vacas debidamente
-non hai manchas nas sabas nin
no alento, tranquilízate mamá, espello espello espello espelliño-máxico direiche quen son:
escollerei o trauma que precises en cada momento, atraparei o monstro correspondente,
comereino todiño pero serás ti quen leve o seu nome, e marcharás feliz predicar no deserto.
canta negrura meu Deus nesa nube que pasa pero
é que non a ves?
-ATRÁPAA!

(é todo o que recordo)

naquel día
MILLEIROS DE BALAS EN FUGA
CARA ADIANTE