non concibo outra estación, nin
no desexo, a posibilidade real de asomarme á fiestra sen perigo de ser engulida pola gratuidade da paisaxe:
eu a nena dos lapis subida ao tellado e debaixo, o prato da sopa (desespereime tanto que quedei atrapada na
fotografía) e como cobizaba dende o alto chegar a ser espectadora:
saindo-me de dentro unha familia de gatos negros, todos eles pintores, canto desexo de luz e sombra! daquela,
na inutilidade dos corpos, percorrer o Val, meu amor, o Val do que che falei, a nosa leira de millo de valor
incalculable, o disparo, o animal morto ante os meus ollos e acto seguido, a transmutación dos valores
nada por aquí nada por aló:
un dragón sen cabeza,
PERIGO
(xa o chamán da tribo profetizara que a aldea sería tarde ou cedo destruída pola furia do volcán, iso sempre e
cando os habitantes da tribo non deixasen de ser seducidos polos beneficios económicos do turismo sexual: de
corpos, extensións de espigas douradas, canta lentitude, e soar de campaíñas, e anestesia...)
todo isto pensaba Bloomfield
namentres pintaba as terrazas brancas e rosas ao pé do monte Tarawera
OS CORPOS:
entramados de nubes
sen
significado
30.3.06
nubes que caen en silencio
para que nada nos separe, cadaquén ha de sentir a separación,
así falabas, dende o cometa, e a sal caía do ceo como se volvese sobre o mundo o desexo de alimentarse.
eu rexistraba con precisión os álbumes fotográficos pero perdéranse as imaxes antigas de cando me fora posible
chegar a cometer crimes: velaí que imito o murmurio do volcán, a furia dos animais negros por reflexarse nas
augas do océano, voltei ao Val e tamén á Nabeira e aínda subín ao monte ao pé do eucalipto e agardei pola
pantasma do avó -ningún cisne ningún máxico sinal ningún beneficio por dubidar-
sequera crer, se me fose posible...
NADA
NO MUNDO HABITADO
é dicir,
NADA
e as veas?
e os artefactos que empregabas para impulsarte cara adiante, as armazóns de voces seductoras nas mensaxes
telefónicas á metrópole do teu amante imaxinario?
todo, todo, recollérano todo,
dende o meu secador de pelo ata o maior dos meus desenganos,
a miña reputación, o meu ser-no-mundo, o meu fondo mariño ( árbores e prantas carnívoras, animais vivos e
mortos escampados polas corredoiras, lumes nos tellados que representan as almas dos defuntos e a necesidade
que teñen de seren recordados)
e o cazador, no centro, facendo xestos, desesperándose por non saber maniobrar coas redes,
que fermoso espectáculo televisivo,
comunicarse:
en estadios de luz-sombra, sobre todo moita sombra que impida o acceso ás interioridades
-e eu volcándome en tí, recollendo xelatina dos ollos e da boca (negro o mar negras as unllas negras as entrañas
do mundo negro o saúdo do asasino ao entrar pola fiestra, negro o seu rostro-espadas semellantes a nós e a todo
o que amamos -miña pequena encantadora de serpes-estratocúmulos,
que marabilloso sería poder cortar daquela, e facelo transversalmente,
no punto exacto do acontecer do acto
COMUNICATIVO
(...)
así falabas, dende o cometa, e a sal caía do ceo como se volvese sobre o mundo o desexo de alimentarse.
eu rexistraba con precisión os álbumes fotográficos pero perdéranse as imaxes antigas de cando me fora posible
chegar a cometer crimes: velaí que imito o murmurio do volcán, a furia dos animais negros por reflexarse nas
augas do océano, voltei ao Val e tamén á Nabeira e aínda subín ao monte ao pé do eucalipto e agardei pola
pantasma do avó -ningún cisne ningún máxico sinal ningún beneficio por dubidar-
sequera crer, se me fose posible...
NADA
NO MUNDO HABITADO
é dicir,
NADA
e as veas?
e os artefactos que empregabas para impulsarte cara adiante, as armazóns de voces seductoras nas mensaxes
telefónicas á metrópole do teu amante imaxinario?
todo, todo, recollérano todo,
dende o meu secador de pelo ata o maior dos meus desenganos,
a miña reputación, o meu ser-no-mundo, o meu fondo mariño ( árbores e prantas carnívoras, animais vivos e
mortos escampados polas corredoiras, lumes nos tellados que representan as almas dos defuntos e a necesidade
que teñen de seren recordados)
e o cazador, no centro, facendo xestos, desesperándose por non saber maniobrar coas redes,
que fermoso espectáculo televisivo,
comunicarse:
en estadios de luz-sombra, sobre todo moita sombra que impida o acceso ás interioridades
-e eu volcándome en tí, recollendo xelatina dos ollos e da boca (negro o mar negras as unllas negras as entrañas
do mundo negro o saúdo do asasino ao entrar pola fiestra, negro o seu rostro-espadas semellantes a nós e a todo
o que amamos -miña pequena encantadora de serpes-estratocúmulos,
que marabilloso sería poder cortar daquela, e facelo transversalmente,
no punto exacto do acontecer do acto
COMUNICATIVO
(...)
nubes que caen
de como o 23 de setembro do oitenta e catro
varrín toda a casa e alimentei as vacas debidamente
-non hai manchas nas sabas nin
no alento, tranquilízate mamá, espello espello espello espelliño-máxico direiche quen son:
escollerei o trauma que precises en cada momento, atraparei o monstro correspondente,
comereino todiño pero serás ti quen leve o seu nome, e marcharás feliz predicar no deserto.
canta negrura meu Deus nesa nube que pasa pero
é que non a ves?
-ATRÁPAA!
(é todo o que recordo)
naquel día
MILLEIROS DE BALAS EN FUGA
CARA ADIANTE
varrín toda a casa e alimentei as vacas debidamente
-non hai manchas nas sabas nin
no alento, tranquilízate mamá, espello espello espello espelliño-máxico direiche quen son:
escollerei o trauma que precises en cada momento, atraparei o monstro correspondente,
comereino todiño pero serás ti quen leve o seu nome, e marcharás feliz predicar no deserto.
canta negrura meu Deus nesa nube que pasa pero
é que non a ves?
-ATRÁPAA!
(é todo o que recordo)
naquel día
MILLEIROS DE BALAS EN FUGA
CARA ADIANTE
15.3.06
Fotografías...
volveuse tola a frautista dentro de min!!!
e os ratos sairon a festexalo facendo xantar nas conciencias dos habitantes da cidade-país (un exército de ratos contra un exército de cabezas pensantes:
velaí a teoria do significado)
estraña é a linguaxe dos super-vivintes,
eses dos que falarán as cancións cando
ningunha voz (léase cámara fotográfica ou desexo de ser fotografiada para a posteridade) se nos impoña sobre o desexo de ser frautistas,
e tolear
alternativa:
ollos de gato con amorogos
facer o amor enriba das nubes
e debaixo
palalalalalalalabras
Negativos...
dende a realidade que lle impón nomes ao desexo, á vida:
LIPPEN-SCHWELLGEWEBE der Du-Nacht,
e tamén beizos, tecido-límite da noite-tí.
presentir algo semellante.
como super vivir daquela,
senón na devastación, na ferida
amplo seria o mundo de haber como e onde e de quen e por que ESPERTAR
cando
Copias...
1. Anteollos escuros pra ler a Paul
2. Ósos rotos despois da merenda,
unha fiestra, un ruido de sabor-tempo
entrando polos meus orificios, dando a voz de alarma....
3. Non te entenderán. nin que lles expliques o peso das balas que devecen por seren libertadas
4. concibo o meu nome en minúsculas
pra poder navegar polos bordes sen ter que levar paracaidas
5. As cancións de Kitsch polo sumidoiro
A mellor droga? O desencanto
un bosque ardendo a modo de parede,
e contra el, a desesperación
nada poderá.
Nin o medo.
(significar é unha maneira das moitas que ten a pornografia: un acto público con independencia de que os espectadores sexan ou non visibles, obxectivamente existentes)
volveuse tola a frautista dentro de min!!!
e os ratos sairon a festexalo facendo xantar nas conciencias dos habitantes da cidade-país (un exército de ratos contra un exército de cabezas pensantes:
velaí a teoria do significado)
estraña é a linguaxe dos super-vivintes,
eses dos que falarán as cancións cando
ningunha voz (léase cámara fotográfica ou desexo de ser fotografiada para a posteridade) se nos impoña sobre o desexo de ser frautistas,
e tolear
alternativa:
ollos de gato con amorogos
facer o amor enriba das nubes
e debaixo
palalalalalalalabras
Negativos...
dende a realidade que lle impón nomes ao desexo, á vida:
LIPPEN-SCHWELLGEWEBE der Du-Nacht,
e tamén beizos, tecido-límite da noite-tí.
presentir algo semellante.
como super vivir daquela,
senón na devastación, na ferida
amplo seria o mundo de haber como e onde e de quen e por que ESPERTAR
cando
Copias...
1. Anteollos escuros pra ler a Paul
2. Ósos rotos despois da merenda,
unha fiestra, un ruido de sabor-tempo
entrando polos meus orificios, dando a voz de alarma....
3. Non te entenderán. nin que lles expliques o peso das balas que devecen por seren libertadas
4. concibo o meu nome en minúsculas
pra poder navegar polos bordes sen ter que levar paracaidas
5. As cancións de Kitsch polo sumidoiro
A mellor droga? O desencanto
un bosque ardendo a modo de parede,
e contra el, a desesperación
nada poderá.
Nin o medo.
(significar é unha maneira das moitas que ten a pornografia: un acto público con independencia de que os espectadores sexan ou non visibles, obxectivamente existentes)
Subscrever:
Mensagens (Atom)
