na imposibilidade
de realizar
ningún acto
disparo
e rápidamente recollo do chan os desperdicios
rápidamente enfrento un a un
todos os cadáveres
libro de poemas de Maiakovski
amor roubado a fío de navalla
lento o pasar dos días no retorno ás cavernas da razón
lento o pasar dos días no retorno ás cavernas da razón
-ARBORES intactas diante do medo- unha circunferencia perfecta, un enigma, o paradiso necesario para ser expulsada del, co meu nome inscrito en cada froita
-non é esta en resumidas contas unha fotografía da paisaxe destilada que escorrega por entre as pernas?
-Non, é a túa identidade lingüística:
un planeta próximo a extinguirse, e BERRAR,
BERRAR
agora que as paredes da casa non me recoñecen,
agora que o meu corpo é transparente e ningunha linguaxe me compete
agora
debuxo paisaxes en fuga cara adiante
e permanazo inmóbil
é a única maneira de desprazarse